BİLGE KARGA

  Bulduğu bir kuru ekmek parçasını gagasıyla sıkı sıkıya tutmuş anne karga, az ileride gördüğü su birikintisine sokup çıkarıyormuş.

Meraklanmış okuyanlar kendi kendine. Anlamışlar ki, kurumuş ekmek parçasını ıslatıyor kara karga.

Belli ki, çok acıkmış olan yavrusuna götürüyormuş…

Karga sizin sandığınızdan da zeki, uzun ömürlü bir bilge …

Adamın biri ile başlayan hikayelerde anlatır eski insanlar.

Yuvadan düşen bir karga yavrusunu almış yerden adam. Eliyle de sıkı sıkı tutmuş, hani uçamasın yavru karga diye…

Anne karga görmüş olup bitenleri; İzlermiş oysa adamı uzaktan. Karga anne, bir kanat darbesiyle alçalmış hemen, dalıvermiş adamın tepesine.

Adamcağız kaçmış, anne karga kovalamış. Bir amansız takiptir başlamış.

Adam yakınlarda olan bir çay ocağına sığınıp, canını zor kurtarmış.
Anne karga yavrusunun canının acımasını unutmamış ama. Anne karga, adamı her gördüğünde saldırmış ve rahatsız etmiş.

Kızdığı insanları kargalar asla unutmazmış…

Kargalar sevdiklerine yapılanı ve yapanları da unutmazmış.

Bilge karga öyküsünü burada bitirmiş.

İnsanoğlu bundan öğüt almış mı almamış mı bilinmezmiş?

Ümit Atalay Ekmekçi