DAVA / F.KAFKA

HEMEN YANIBAŞINIZDA OLABİLİR…

DAVA | FRANZ KAFKA

Tiyatro sanatında üretmenin pek çok yolu olduğunu festivaller bana yeniden anımsatır; tiyatro sanatı şaşırtmaya devam eder. Yeni her olgu beni heyecanlandırıyor. Farklı ve bize uzak kalmış bir sahneleme biçeminden bahsetmekteyim.
Anlamadan beğenenler mutlaka olmuştur bu oyunu ya da beğenmeyenler ancak tüm kuralların çıplaklığıyla ve buna rağmen üretmekten bahsediyorum. Üretebilmiş olmaktan…
Büyük gözaltı ve buna rağmen tutunmaya çalışmaktan şimdi bahselim. Banka memuru Joseph K’nın tutuklanmasıyla başlayan, neyle suçlandığını öğrenme çabasıyla süren kocaman bir oyun sürecinden bahsediyorum.
Sahnede sekiz oyuncu rol almakta, Matthias GÜNTHER ile Münchener Kammerspiele topluluğunun eseri ve tabi ki dev bir yazar Franz KAFKA’nın ünlü DAVA’sı…

Bizim gibi olmadık Dava’larla ömür geçiren ve tiyatronun insan hayatındaki yeri “tiyatro” niyetinde olan toplum yurttaşları için “farkın, farkına varmak” çok daha bildiğin halde sesinin yükselmemesi anlamında üzüntü verici.

Sahnenin gerisinde kocaman bir göz. Derinliği olan, gözlemleyen bir göz..

Dava çok farklı bir biçemle yorumlanmıştı. Dava’yı bir düzen sorunsalı değil “kişisel bunalım” açısından alıp sistemde olur böyle şeyler mantığına yönelik söyleyecek çok açık bir şey var: Olmamalı böyle bıktırası DAVA’lar…

Derinli bir girdaba ve derinliğin dipsiz kuyuya dönüşmesini aktarıyordu. Sahnedeki sekiz oyuncunun her biri Joseph K.’nın ve çevresindeki öteki rollere girip çıkarak ” star” anlayışını yerle bir ediyordu.

Aklın yolu bir dememek elde değil. Benim sanat içinde krallara ve onların prens-prenseslerine nasıl soğuk baktığımı bilen biliyor. Bilmeyenler de sanırım anlamaya başladı. Yıldızların geride kaldığı bir oyun anlayışının yükselişiydi Joseph K. ve onun davası…