Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın son Tahran ziyaretinin uluslararası yankıları sürerken,değerlendirmeler Erdoğan’ın orta doğu liderliği iddiasının kalmadığı yönünde odaklandı.
Bunda en büyük etken,Suriye iç savaşında Esad Muhaliflerine destek verirken,’Şam’da kılınacak cuma namazının’ bir türlü gerçekleşmemesi,ABD’nin Esad’la uzlaşı noktasına gelmesi,bu iç savaş sırasında özellikle ‘sünni’ guruplara verilen desteğin,mezhepçi politika olarak değerlendirilmesi etkin oldu.
Davos’ta yaptığı ‘ONE MİNUTE’ çıkışından sonra,İsrail baskısı altında ezilen orta doğu halklarının yükselen yeni lideri konumu,Mısır’da izlenen politikalar,Suriye iç savaşı,Süleyman Şah Türbesi’nin terk edilmesi gibi etkenlerle sarsıldı.
Bir zamanlar kardeş ilan ettiği Esad’ı diktatörlüğünü yeni keşfetmiş gibi Esed ilan etmesi,Tahran ziyaretinden bir hafta evvel İran’a yönelik ağır eleştirilerde bulunup,İran Parlamentosu’nun tepkisini çeken davranışları,özellikle orta doğu toplumlarında ‘tıtarsızlık’ algısı yarattı.
Başkanlık sisteminde ki ısrarcılığı,batı ülkelerinde tek adam olma hırsı olarak nitelendirilirken,iç politikada gelinen noktanın ‘onurlu yalnızlık’ olarak propagandasının yapılması,pek de inandırıcı olmadı.
Orta Doğu’nun en güçlü ordusunun,Ergenekon,Balyoz gibi davalarda yıpratılmış olması,bir zamanlar savcısı olduğu davalarla ilgili cemaat tarafından kandırıldığını söyleyip,bu davaların yeniden yargılanma süreçlerinde verilen beraat kararları,liderlik iddiasını,hem ülke içinde hem ülke dışında sarsan diğer faktörlerdi.
Cemaatle girilen kavga ve bu kavganın yolsuzluk operasyonlarından sonra gerçekleşmesi,o ana kadar dillendirilmeyen paralel devlet iddiasıyla yolsuzluk operasyonlarının hükümete yönelik darbe olarak nitelendirilmesi,adları yolsuzluğa karışan bakanların aklanması, Erdoğan’ı ve AKP iktidarını yıpratan ve dünya kamu oyunun eleştirilerinin odaklandığı diğer durumlardı.
Her ne kadar Haziran Direnişinden yara almadan çıkmış olsa da,kendi ülkesinde 78 vilayette 60 gün süren sivil itaatsizlik,dünya kamu oyunda,kan dökülerek bastırılan silahsız,muhalif hareket algısı oluştururken,kendi ülkesinde toplumun yarısının istemediği ve istifası için büyük eylemler yapılan lider imajı,diğer imajlarını gölgede bıraktı.