FİLLERİN VE ÇİMENLERİN ÖYKÜSÜDÜR BU

SURUÇ’TA KATLEDİLEN ÇOCUKLARA

Yazar:Muhittin Durmaz

Fillerin ve çimenlerin öyküsüydü bu aslında.Filler tepişirken ezilen çimenlerin,fillere rağmen yaşanacak bir dünya yaratma özleminin öyküsüydü.

Hayata,insana,çekilen acılara bakışları güzel çocukların,çatışmanın ortasında kalmış,hayatlarının adı acı olmuş,kendileri gibi çocuk yüzlerine hayatın ölümlerden,vahşetten,yok edilmelerden ibaret olmadığını,yaşanacak güzelliklerin olduğunu anlatmak isteme çabasıydı.

İşgallerin,petrol gelirlerinin,köle pazarlarının,kurşuna dizilen insanlığın olduğu topraklara bir çocuk gülümseyişi götürme amacıydı.Gençtiler,dürüsttüler,cesurdular,insandılar,yok edilen insanlığı yeniden ayağa kaldıracak olan umuttular.

Bitmeyen paylaşım savaşının hakimleri korktu bir avuç çocuğun çocuk gülümseyişlerinden,çünkü;onları besleyen korkuyu ağlayan,yalvaran,gülmeyi unutan insanlar beslerken,unutan insanlara yeniden gülmeyi öğretecekti bu çocuklar.Çocuk kahkahalarının yırtacağı karanlığın sahipleri korktular,kuracakları kütüphaneyle yenecekleri cehaletin sahibiydiler,korktular.

Çocukca iyiliklerinden korktular,yanlarında götürdükleri oyuncaklardan korktular,şen kahkahalarından korktular,yok etmekle tüketemedikleri insanlığın sahibi olmalarından korktular.

Bir maşa gönderip,onları katlettiler,kurtulduklarını sanarak.Bilmiyorlardı,ölüme el ele giden bu çocuklar,onları korkutarak yendiler.

Fillerin ve çimenlerin öyküsüdür bu.Filler tepişirken,ezilen çimenlerin,fillere rağmen yaşanacak bir dünya yaratma özleminin öyküsüdür.